استقلالی‌ها همچنان در حال اعتصاب هستند و بدتر اینکه هیچ نشانه مثبتی دیده نمی‌شود که اختلاف مدیرعامل و سرمربی این باشگاه حل یا حداقل کم شود. در چنین شرایطی انگار مدیران باشگاه نگران اعتصاب بازیکنان نیستند و اعضای کادر فنی هر روز به تمرین می‌روند ولی خب چون بازیکنان نمی‌آیند خبری از تمرین نیست. استقلالی‌ها یک بار قبل از شروع فصل اعتصاب کردند که البته بعد از آن هفته اول سه گل به صنعت نفت زدند اما این دلیل نمی‌شود تیمی که تمرین نمی‌کند همیشه موفق شود. حریف بعدی استقلال هم مس رفسنجان است که در خانه خودش از آبی‌ها پذیرایی می‌کند هر چند که به لطف فدراسیون و البته بازی‌های حساس (!) تیم امید هیچ بعید نیست این بازی هم به سرنوشت بازی‌های هفته ششم دچار و لغو شود. به طور کلی لیگ ایران در برره‌ای‌ترین شکل ممکن خود قرار دارد و شاید بازیکنان استقلال هم روی همین حالت برره‌ای لیگ، تصور می‌کنند بازی با مس رفسنجان هم لغو می‌شود.
**
استقلال به جز اینکه تمرین نمی‌کند، بازیکنان بزرگی هم ندارد. در مورد گوستاوو بلانکو خیلی‌ها می‌گویند مهاجم خوبی است اما به هر حال باید صبر کنیم و ببینیم. ضمن اینکه مشکل اصلی استقلال مثل فصل گذشته در خط میانی است، جایی که یک بازیساز و هافبک بزرگ و طراح (مثل مجتبی جباری) ندارد و این مشکل به خصوص در بازی‌های بزرگ مثل سپاهان و دربی کاملاً به چشم می‌آید. در واقع می‌توان گفت استقلال فاقد یک هافبک بزرگ و لیدر مثل خود جواد نکونام است؛ کسی که در پاس، استقلال و تیم ملی به معنای واقعی کلمه یک رهبر بود و به خصوص در مواقع بحرانی به خوبی تیمش را جمع می‌کرد. استقلال در نقل و انتقالات حتماً باید یک هافبک بزرگ جذب می‌کرد که نکرد و حالا وضعیت ماشاریپوف ازبکستانی هم مشخص نیست هر چند که حتی او هم در صورتی که جذب شود نمی‌تواند همه مشکلات استقلال در میانه میدان را یک‌تنه حل کند.
**
تیمی که خوب تمرین نمی‌کند خوب هم بازی نمی‌کند و جواد نکونام که خودش در بالاترین سطح فوتبال دنیا (لالیگای اسپانیا) فوتبال بازی کرده بهتر از همه این را می‌داند. او باید هر چه سریع‌تر بازیکنان استقلال را به تمرینات برگرداند، چراکه به هر حال همه نتایج استقلال را از چشم جواد می‌بینند هر چند که اکثر هواداران استقلال مشکلات را به خوبی درک می‌کنند و به همین دلیل هم پیش‌بینی می‌شود حتی اگر نکونام تا آخر فصل هم نتیجه نگیرد، حمایتش کنند.
